15

Joh  20 : 11 - 18

Uit

Vanuit het donker,

straalt het licht.

Vanuit de dorre aarde,

verrijst een zee van bloemen.

Vanuit je tranen,

zul je weer lachen.

Vanuit de dood,

is er leven.

Vanuit je zwijgen,

kun je juichen.

Vanuit 'Ik ben'

mag jij

jij worden,

vrij

mens met een Naam.

Dat lijkt het einde,

het is een nieuw begin

LEEF!

De Stronk.

14

Joh : 13 en 14

De stoelen.

Ieder leven heeft

een eigen stoel.

Zo is er

een stoel van vieren,

van gedenken, genieten

en feesten 

de stoel van lachen.

Een stoel

van dienen,

er willen zijn

voor een ander,

de stoel van voeten wassen.

Het doet ons pijn,

die stoel van verraad

gemenigheid en treurnis,

altijd maar weer

die stoel van

dat grote misverstand....

Maar ook

een stoel van delen,

je eten en drinken

je huis en tafel

je hele hebben en houwen

je leven,

de stoel van geven

uit eigen hand.

Dan is er nog

een stoel met een eigen wijs

dwars en koppig

vol vragen en twijfel

of daartegenover

de vooruitziende blik

weten wat er komen gaat,

de stoel van leven

 tegen beter weten in.

En er staat

een lege stoel

zonder woorden bij

want 

aan de tafel van 't leven,

is er altijd wel ergens

voor iedereen

 een plekje vrij.

De Stronk.

13

Genesis 5 : 24

Wandelen

Loop je mee?

gaan we een stukje wandelen...

Heel simpel

de ene voet voor de andere.

Rustig aan

langzaam 

steeds een stapje verder gaan.

Voel je voeten op de aarde

de lucht in je longen.

 Zie het licht

hoor de stilte

beleef de warmte

en kom thuis.

En weet je wat?

Als er

nog Iemand 

met je meewandelt

wordt het vanzelf 

een wandeling voor 't leven!

De Stronk.