5

Handelingen 2 : 1 - 13

De Hoop

Hopen is leven
tussen de regels door.

Onnoembaar beschreven
niet te bevatten
of vast  te pakken.
Onbestaanbaar leeft het voort
in ieders hart.
Maar pas op....
eenmaal uitgesproken
klinkt het lachwekkend bezopen.

Soms kan het stormen in je hoofd
sta je in vuur en vlam
raakt je tong in de knoop.
Vaak snap je van het leven 
geen snars
en toch leef je voort.

Leef dan je leven
geloof je geloof
doe het met passie
en laat het glinsteren,
hopend op een 
sprankelend Pinksteren!

De Stronk.









4

Handelingen 1: 6 - 11

De wolken

Met je hoofd in de wolken
staar je 
zonder dat je het zelf weet
naar een nieuwe wereld
die God je in handen geeft.

Een wereld waarin
kinderen kinderen zijn
en lekker buiten spelen.
Mensen mensen zijn
en alles met iedereen
samen delen.
Waarin niemand 
bang is voor een ander
of om anders te zijn.
Waarin men nog durft te hopen, 
omdat er schouders zijn
om te dragen,
handen om te helpen,
voeten die naar elkaar toe lopen.
Waarin
er louter vreugde vrijheid en vrede is,
waar enkel licht, liefde en leven leeft.

Met zulke wolken in je hoofd
en beide voeten op de grond
is het nu aan jou,
welke kant het op gaat,
welke wereld er van de grond komt
op Hemelvaart.

De Stronk



3

Marcus 6 : 39 - 44     

Ontvangen 

Ga maar zitten,
geniet van het leven
in het groene gras.
Niemand zit alleen,
nooit word je vergeten.

Kijk eens om je heen.
Iedere dag te eten
soms een zonnestraal op je neus,
een merel fluitend op je dak
een regendruppel op een blad
woorden in je hoofd
mensen in je hart
gevoel van het weten.

Ga nou niet meteen 
weer lopen,
maar blijf even zitten 
in dat groene gras
met je handen open.

Ontvang
om door te geven.

Manden vol,
overvloedig....
aan de slag? 

De Stronk.



2

Prediker 9 : 1 - 7

Het Leven


Nog even
en daar sta je dan,
met lege handen
en blote voeten.
Met je hele hebben en houden
je doen en laten,
koud en kaal
over en uit.
Dood 
eeuwig zonde.

De moed zakt je in de schoenen.

Maar het leven weet
dat je dan in ieder geval nog schoenen hebt
om op te staan
en handen om te vullen.
En daar ga je dan,
desnoods met de moed der wanhoop
of tegen beter weten in,
op weg naar God,
een ander, jezelf?

Geniet ervan,
en het zal je goed gaan,
voor altijd....

De Stronk.